Dla początkujących: Rząd jeździecki

Wyposażenie konia
Siodło
Jedną z podstawowych części wyposażenia konia jest siodło. Powinno ono być idealnie dopasowane do grzbietu konia, gdyż złe może obcierać, a jeźdźcowi uniemożliwi dobry dosiad. Dużo zależy także od ułożenia tego artykułu. Wyróżniamy wiele rodzajów siodła:
- Wszechstronne (klasyczne) jest używane najczęściej w naukach jazdy konnej i w jazdach rekreacyjnych.
- Trekkingowe służy do wyjazdów w teren, na dłuższe wycieczki konne lub rajdy. Ma bardzo wygodne siedzisko i miejsca na schowanie różnych przydatnych rzeczy.
- Siodło do skoków przez przeszkody wyróżnia się swoją lekkością i kształtem. Jego budowa jest bardzo delikatna, ale stabilna. Jest przystosowane do zachowań jeźdźca w czasie skoku.
- Siodło wyścigowe jest najlżejszym z siodeł. Ma bardzo skromną budowę z krótkimi strzemionami i jest przystosowane do biegów podczas gonitw.
- Siodło westernowe jest dość masywne. Przystosowano je do jazdy w stylu western.
- Siodło damskie ma specjalny łęk na nogę podczas jazdy po damsku (nogami po jednej stronie). Kiedyś były często używane na dworach królewskich dla dam w pięknych sukniach, teraz jednak wychodzi z mody.
Czaprak (potnik)
Pod siodłem powinien znajdować się czaprak. Jest to gruby pled, który ma za zadanie uchronienie grzbietu konia przed odparzeniami, obtarciami i stanami zapalnymi, a także pochłania on pot wydzielany przez konia podczas jazdy. Czaprak nie powinien się przesuwać ani marszczyć pod siodłem. Gdy używany jest codziennie należy prać go co najmniej raz na tydzień.
Obecnie tradycyjne czapraki są często zastępowane przez specjalne wkłady z żelem, które skutecznie chronią grzbiet konia. Ich podstawową wadą jest natomiast fakt, iż nie wchłaniają potu…
Ogłowie (kiełzno, tranzelka)
Następną prawie niezbędną rzeczą jest ogłowie. Każdy koń powinien mieć własną, dopasowaną tranzelkę. Złe okiełznanie głowy konia powoduje ból i nieposłuszeństwo zwierzęcia. Część znajdująca się w pysku konia to wędzidło. Im grubsze ono jest tym łagodniej działa, dlatego też u koni wrażliwych w pysku powinno stosować się szersze wędzidła. Części te kończą się na metalowymi obręczami (kółkami), do którego przymocowane są wodze, służące do kierowania koniem.
Wszystkie metalowe części ogłowia wchodzą w skład kiełzna. Na te części powinno zwrócić się największą uwagę – czy nie obcierają lub kaleczą.
Nachrapnik podtrzymuje wędzidło, co sprawia, że lepiej się ono układa w pysku konia.
Wodze to bardzo ważna część, gdyż często, szczególnie u początkujących, którzy nie działają jeszcze tak skutecznie łydkami i tułowiem, jest jedynym kontaktem z koniem. Wodzy pomocniczych, które ułatwiają kierowanie i zapanowanie nad wierzchowcem, jest wiele rodzajów o różnych wielkościach i sposobach działania.
Dla początkujących, którzy mają jeszcze problemy z zapanowaniem nad koniem stworzono wypinacze. Są to specyficzne wodze w postaci dwóch sznurków, jeden przypięty do prawego kółka wędzidła i do popręgu po prawej stronie, drugi zaś tak samo po lewej stronie. Konia można wypiąć sztywno lub luźno w zależności od potrzeby. Nie można jednak jeździć z wypinaczami bez przerwy, gdyż koń jest na sztywnym kontakcie i ma ograniczone ruchy głową. Jeździec przyzwyczaja się do prostego panowania nad koniem, co uniemożliwia dalszy postęp w nauce jazdy konnej.
Sztywny wytok jest przystosowany dla koni skaczących przez przeszkody. Jest to pojedyncza wodza przypięta do popręgu między przednimi nogami konia i przymocowana jest do paska od nachrapnika. Uniemożliwia on koniom o dużym temperamencie rzucanie głową w ten sposób, iż zwierze może poruszać nią wyłącznie na boki.
Wytok jest to rzemień przymocowany do popręgu przebiegający między przednimi nogami konia i dzielący się na dwie części. Każda z nich jest zakończona kółkiem, przez które przewleka się wodze (jednym po prawej, a drugim po lewej stronie). Wodza ta jest stosowana przy skokach, podczas rajdów i wyjazdów w teren dla porywczych koni.
Czarna wodza składa się z dwóch skórzanych pasków. Jeden z nich przypina się do popręgu po prawej przeciąga przez kółko wędzidłowe po tej samej stronie i do prawej ręki jeźdźca, tak samo robimy z lewą stroną. Czarną wodzę stosują tylko doświadczeni jeźdźcy, którzy umieją wyczuć konia. Prowokuje ona zwierzę do ganaszowania przy mocniejszym napięciu ręki. Często konie opierają się przy używaniu czarnej wodzy, gdyż jeździec nie umie jej używać i sprawia wierzchowcowi ból.
Czambon jest wodzą, która zmusza konia do patrzenia w dół. Jest używany do uczenia konia skoków i przechodzenia przez koziołki. Koń ma głowę w dole i jest zmuszony do patrzenia pod nogi oraz omijania przeszkód ustawionych pod nimi. Czambon działa na brzegi pyska konia i im wyżej zwierzę podnosi łeb tym większy jest nacisk na jego żuchwę.
W trosce o końskie nogi
Konie, które są trenowane na twardym podłożu lub często na nim przebywają powinno się podkuć. Także konie o słabych kopytach należy zapewnić taką ochronę. Są trzy główne rodzaje podków: pantoflowa – używana do codziennej jazdy po twardym podłożu i ujeżdżenia; wyścigowa – do gonitw konnych, są bardzo lekkie i przystosowane do szybkiego biegu; do skoków przez przeszkody – podkuwa się nią konie przeznaczone do zawodów w tej dyscyplinie.
Bandaże (owijki) stosuje się w skokach, szybkich zwrotach, jeździe terenowej, szybkim galopie. Mają one za zadanie chronić nogę i ścięgna koni przed uderzeniami tylnych kończyn o przednie, kolizjach przy przeskakiwaniu przez przeszkody i obtarciach o krzaki i wystające gałęzie drzew. Zawija się na każdej nodze nie za mocno, aby nie zatrzymały krążenia i nie za słabo, aby nie spadały w trakcie jazdy. Węzeł powinien znajdować się po zewnętrznej stronie nogi.
Gumowe kalosze chronią konia przed urazami, które na długo wyłączają zwierze z treningu oraz chronią przed ściąganiem podków tylnymi nogami z przednich.
Wysłano dnia 01-06-2004 przez folblutka
Oceny artykułu

Bardzo fajny artykulik , ale mam cos w sprawie butow . Otoz dlugie buty nosza nazwe oficerki , a nie sztyblety dlugie . Buty krotkie nazywaja sie sztyblety .