odchudzanie

Wiesz, nie chodzi tylko o faceta. Chodzi o to żeby zmienić sposób myślenia o sobie. Nie zmienia to faktu, że prawdziwy mężczyzna w tym pomaga.

Mężczyzna i mężczyzna... Żadnych facetów! Śmieje się

chyba, że taki jeden, który mi perfidnie wlazł do głowy i uparcie nie chce wyjść.. Szalony

Nie nastawiaj się na jednego, bo możesz przegapić wielu fajnych, którzy uwielbiają twoje "mankamenty"

Nie ma żadnych innych.. Puszcza oko

Tak Ci się tylko wydaje Cool

6 weidera i bieganie po 30-60min 4x w tyg. zdziałało dużo dobrego dla mojej figury, jednak znowu pojawił się stres-studia, dom i kompulsywne objadanie się- zżeranie stresu, nudy.

Staram się "karać" dodatkowymi ćwiczeniami, ale przy takiej ilości jedzenia jaką pochłonęłam dzisiaj (ciastka, ciasto, obiad... przerwa kolacja, jogurt, kakao i ... w dosłownym tego znaczeniu szale głodowym- poszukiwanie czegokolwiek słodkiego do zjedzenia prawie cały słoik powideł).
Póki nie jestem w domu czy innych miejscach gdzie się je "za darmo" to nie mam z tym takiego problemu, ale jak tylko siedzę w domu sama, nudzę się, uczę się, denerwuje, nie mogę się skupić albo chcę uniknąć robienia czegoś to jem jem jem jem aż nie mam poczucia że zaraz zwrócę (ale wystarczy przerwa, woda mineralna i zaczyna się na nowo).

Zaczyna się to robić niebezpieczne bo coraz częściej w poczuciu bezsilności, uczucia pełności i wyrzutów sumienia próbowałam się zmusić do torsji, aby się tego wszystkiego pozbyć (szczęście w nieszczęściu bezskutecznie- chociaż niepowiedziane że się nie uda).

Najgorszy fakt tkwi w tym, że ludzie zakładają że to kwestia silnej woli, nie rozumieją jak można tyle jeść i że AŻ to ludzie bardzo nieszczęśliwi potrzebujący konkretnej pomocy. Kompulsywne objadanie się to jeden z najmniej zrozumianych przez społeczeństwo zjawisk, bo wszyscy uważają że jedzenie nie może być uzależnieniem jak alkohol, narkotyki, papierosy.

Ja sobie wprowadzam zasady, a tutaj mama upiecze nagle BLACHĘ ciasta (bo jeden kawałek można sobie zjeść), tata kupi SOBIE ciastka (podkreślając mi że kupił KARTON ciastek dla siebie).

w mojej kuchni musiałyby się znajdować na stałe braz. ryż i makaron, warzywa, owoce, woda mineralna, zioła i przyprawy (z wyj. soli i cukru), mleko (ryżowe bądź sojowe) oraz białe mięso i ryby+ ew. chudy biały ser, jogurt naturalny. Wtedy nie byłoby szperania po szafach, myszkowania, podjadania aktywatorów (jedzenie słone i słodkie) i wszystkiego co uruchamia reakcje łańcuchowe i czego jedzenie budzi wyrzuty sumienia.

Rozwiązanie jest proste tylko jak przekonać do tego rodzinę. Boję się jesieni i zimy, bo zrobi się ciemno (ograniczone oświetlenie na wsi) i mokro co nie sprzyja mojemu bieganiu, na studiach coraz więcej materiałów a ja mam coraz słabszą motywację do trzymania się w ryzach ćwiczeń, obowiązków domowych, zdrowego jedzenia i regularnej nauki. Wystarczy że z jedną z rzeczy ulegnę a posypie się cała reszta.

Coraz poważniej myślę o mitingach dla AŻ... tylko czemu one są tylko raz w miesiącu?? Niedobrze mi od tych powideł. Kilka miesięcy ćwiczeń i pracy nad sobą pójdzie na marne jak zwykle.

Ches, jesli byłas w stanie zmusić się do pracy nad sobą, to jesteś w stanie zawziąć się nad zimę i tego nie zaprzepaścic! Wiem co mowię - ja nie jestem w stanie się zmusić żeby się za siebie wziąc, nawet zacząć, 5 dzień z rządu obiecuję sobie że jutro te brzuszki czy coś i taki wuj! Takie Twoje gadanie to jakbyś zapierdzielala 20 km pod górę, a pod samymi drzwiami stwierdzila, ze nie, jednak nie wejdziesz.
Sorry, ze tak mowię, ale skoro już tyle dałaś radę, to dasz dalej, kopa w dupę i hajda.

Poza tym...czemu katować się akurat objadaniem - człowiek ze wszystkiego potrafi obsesję zrobić, również z rzeczy nieprzyjemnych ( vide bulimiczki), więc moze czas sobie wmówić że nie mozesz żyć bez ćwiczeń i zdrowego odzywiania i z tego zrobić sobie nałóg, skoro już Twój mózg potrzebuje umartwień Uśmiechnięty

Wiem o czym mowa. Jak zacznę jeść, to nie mogę skończyć. Szczególnie w tym okresie jesienno-zimowym a przy okazji sprawy hormonalne, to jest jakiś obłęd. Wpadam w ciąg jedzeniowy zaczynając od solidnego obiadu kończąc na deserze-ciastka, chipsy, żelki, tabliczka czekolady, słoik nutelli.
Mimo wszystko wychodzi na to że mam jakąś fenomenalnie silną wolę, bo mimo takich tendencji pewnego pięknego dnia mówię sobie: STOP! I tak po prostu przestaję się obżerać. Żadne ćwiczenia i "karanie siebie" nic nie dają, tylko zapętlają negatywne odczucia. Niech nagrodą będzie satysfakcja, że nie tknęłam ciasta mimo że cała rodzina się objadała. Oni, to oni i ich brzuchy, mój nie może być teraz napchany. To naprawdę nie jest trudne pod warunkiem że zmienisz swój sposób myślenia. Żadnego popadania ze skrajności w skrajność. Przecież jesteśmy tylko ludźmi, lata ewolucji dostosowywały nas żeby jeść jak najwięcej póki jest czas dobrobytu i urodzaju. Problem w tym że w cywilizowanym świecie mamy taki czas non-stop więc nie ma co się dziwić że człowiek wariuje.

Pamiętaj Chesnut że jedno ciastko nie przekreśla miesięcy pracy nad sobą. Po prostu następnego nie zjesz.

a ja prze ostatni rok schudłam ponad20kg:)I od lipca odpukać utrzymuje wagę jedząc wszystko:)Ostatnio jednak sobie bardzo pozwalam ze słodyczami i innymi pysznościami więc muszę przystopować bo jo jo murowane.

Zazdroszczę tym, którzy nie muszą się pilnować.....

Ja cukry i sól muszę redukować do minimum, wtedy jakoś idzie. Dzisiaj dostałam kopa na koszu i czuję się trochę lepiej z sobą. Najgorszy jest chyba brak zrozumienia ze strony otoczenia.

Nie wymagaj od otoczenia, żeby rozumiało kogoś kto marudzi że powinien schudnąć jednocześnie zajadając się ciastkami.

kajpo, trochę bolesny osąd, co nie zmienia faktu, że gdybym mogła, to kliknęłabym "Lubię to!".

Obstawiam, że Ches chciałaby, by rodzina wspierała ją w utrzymywaniu diety i np. poświęciła się i nie kupowała słodyczy, czy też po prostu przeszła na dietetyczną żywność.
Niestety, ludzie są tylko ludźmi... Puszcza oko

Ja znów wpadłam w inną skrajność, muszę przymuszać się do jedzenia. Pracuję, studiuję, jeźdzę konno, wspinam się, trenuję krav maga..., i czego potrzebuję do życia? Dwóch kajzerek z indykiem, napoju izotonicznego i niezliczonych ilości herbaty..
Często nie mogę zjeść obiadu, mam wręcz odruchy wymiotne, mimo to staram się je jeść choć dwa, trzy razy w tygodniu.
Co ciekawe,to chyba problem mojego metabolizmu, bo masy jakoś znacząco nie straciłam, poszło może 5-6kg, także na obecną chwilę przy wzroście 1,68m ważę 50kg.
Dla mnie to norma.

jesteś za chuda, Gav.

A co do mnie, to ostatnio cierpię, bo zaczęłąm brac hormony i "z powietrza" mam 4 kg więcej. Dietę mam cały czas taką samą, tyle samo ruchu, więc nie mogę zwalic na podżeranie ciastek.

Zulencja, mam spore problemy z wątrobą, od dłuższego czasu jestem na diecie, problemy z apetytem,z tego co kojarzę, zaczęły mi się po odstawieniu leków. Trochę potrwa zanim wszystko się unormuje. Jeśli "normą" można nazwać dietę, w której człowiek odżywia się jak królik,ale przynajmniej robi to regularnie...
Spadek wagi jednak nie wpływa na mój nastrój czy kondycję, czuję się naprawdę dobrze Puszcza oko

Odnośnie hormonów, kiedy zaczęłaś je brać? Jeśli w ciągu 2 - 3 miesięcy waga nie wróci Ci do normy,to skonsultuj się z lekarzem, niech Ci zmieni dawkę/ lek.
Faktem jest, że po hormonach można dostać kilku kilogramów od tak, ale nie musi tak być Puszcza oko

Pn	Wt	Sr	Czw	Pt	Sob	Nd
			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

Olaaaa160	» Nie Lip 10, 2011 20:26
Adept Jeździecki Dołączył: 04 Paź 2009 Posty: 81 Status: Offline	Wiesz, nie chodzi tylko o faceta. Chodzi o to żeby zmienić sposób myślenia o sobie. Nie zmienia to faktu, że prawdziwy mężczyzna w tym pomaga.
» Wysłany: Nie Lip 10, 2011 20:26

Jasminowa	» Nie Lip 10, 2011 20:54
Stajenny Dołączył: 23 Gru 2009 Posty: 332 Skąd: tam gdzie słońce Status: Offline	Mężczyzna i mężczyzna... Żadnych facetów! chyba, że taki jeden, który mi perfidnie wlazł do głowy i uparcie nie chce wyjść..
» Wysłany: Nie Lip 10, 2011 20:54

Chestnut_Stalion	» Nie Lip 10, 2011 21:12
Jeździec Doskonały Dołączył: 12 Maj 2008 Pochwał: 2 Posty: 4120 Skąd: Kamionki k.Poznania/Wrocław Status: Offline	Nie nastawiaj się na jednego, bo możesz przegapić wielu fajnych, którzy uwielbiają twoje "mankamenty"
» Wysłany: Nie Lip 10, 2011 21:12

Jasminowa	» Nie Lip 10, 2011 21:16
Stajenny Dołączył: 23 Gru 2009 Posty: 332 Skąd: tam gdzie słońce Status: Offline	Nie ma żadnych innych..
» Wysłany: Nie Lip 10, 2011 21:16

odchudzanie

Społeczność jeździecka czeka na Ciebie

Już dziś dołącz do internetowej społeczności jeździeckiej skupiającej pasjonatów i profesjonalistów hippiki.

Masz już swój profil?

Zostań członkiem społeczności

Korzystanie z serwisu jest darmowe. Pełny dostęp uzyskasz po zarejestrowaniu się.
Dołączenie do nas nie zajmie więcej niż 30 sekund.

Twoje konto

Zobacz też

Kalendarz jeździecki

Czerwiec 2023

Wasza opinia

Gdzie jest paszport Twojego konia?

Forum

FAQ i Regulamin

» Forum koniarzy » Hydepark » odchudzanie

Chestnut_Stalion	» Nie Lip 10, 2011 21:36
Jeździec Doskonały Dołączył: 12 Maj 2008 Pochwał: 2 Posty: 4120 Skąd: Kamionki k.Poznania/Wrocław Status: Offline	Tak Ci się tylko wydaje
» Wysłany: Nie Lip 10, 2011 21:36

leosky	» Pią Paź 21, 2011 11:32
Jeździec Dołączył: 28 Wrz 2011 Posty: 1218 Status: Offline	a ja prze ostatni rok schudłam ponad20kg:)I od lipca odpukać utrzymuje wagę jedząc wszystko:)Ostatnio jednak sobie bardzo pozwalam ze słodyczami i innymi pysznościami więc muszę przystopować bo jo jo murowane. Zazdroszczę tym, którzy nie muszą się pilnować.....
» Wysłany: Pią Paź 21, 2011 11:32

Chestnut_Stalion	» Pią Paź 21, 2011 18:45
Jeździec Doskonały Dołączył: 12 Maj 2008 Pochwał: 2 Posty: 4120 Skąd: Kamionki k.Poznania/Wrocław Status: Offline	Ja cukry i sól muszę redukować do minimum, wtedy jakoś idzie. Dzisiaj dostałam kopa na koszu i czuję się trochę lepiej z sobą. Najgorszy jest chyba brak zrozumienia ze strony otoczenia.
» Wysłany: Pią Paź 21, 2011 18:45

kajpoucha	» Sob Paź 22, 2011 11:24
Luzak Dołączył: 23 Mar 2006 Posty: 3254 Skąd: Tfu, Warszawa Status: Offline	Nie wymagaj od otoczenia, żeby rozumiało kogoś kto marudzi że powinien schudnąć jednocześnie zajadając się ciastkami.
» Wysłany: Sob Paź 22, 2011 11:24

Zulencja	» Sob Paź 22, 2011 12:44
Lansjer Dołączył: 26 Lip 2007 Posty: 1677 Skąd: Warszawa Status: Offline	jesteś za chuda, Gav. A co do mnie, to ostatnio cierpię, bo zaczęłąm brac hormony i "z powietrza" mam 4 kg więcej. Dietę mam cały czas taką samą, tyle samo ruchu, więc nie mogę zwalic na podżeranie ciastek.
» Wysłany: Sob Paź 22, 2011 12:44

	Odpowiedzi	Autor	Wyświetleń	Ostatni Post
Wiadomości o Centaurusie	1448	Marzenieokucyku	510374	Sro Kwi 06, 2022 14:51 rubewrenn269
Co zrobić jak mój koń jest nerwowy???	61	angelhorse	171419	Czw Lip 15, 2021 15:51 patsm00re18
Kurs kowalstwa - co? gdzie? jak?	48	Zuzupower	141803	Wto Sie 08, 2017 20:11 Chestnut_Stalion
Jak rozluźnić przy pracy na lonży?	39	Chestnut_Stalion	120522	Sro Cze 06, 2012 17:07 Konia
Naczelny na wakacjach	31	xPatryk	86795	Pon Sie 04, 2008 21:06 xPatryk

odchudzanie

Społeczność jeździecka czeka na Ciebie

Już dziś dołącz do internetowej społeczności jeździeckiej skupiającej pasjonatów i profesjonalistów hippiki.

Masz już swój profil?

Zostań członkiem społeczności

Korzystanie z serwisu jest darmowe. Pełny dostęp uzyskasz po zarejestrowaniu się.Dołączenie do nas nie zajmie więcej niż 30 sekund.

Twoje konto

Zobacz też

Kalendarz jeździecki

Czerwiec 2023

Wasza opinia

Gdzie jest paszport Twojego konia?

Forum FAQ i Regulamin

» Forum koniarzy » Hydepark » odchudzanie

Korzystanie z serwisu jest darmowe. Pełny dostęp uzyskasz po zarejestrowaniu się.
Dołączenie do nas nie zajmie więcej niż 30 sekund.

Forum

FAQ i Regulamin